Sacrum na Roztoczu Południowym i ziemi lubaczowskiej

Sfera sakralna na Roztoczu Południowym to między innymi obecne i dawne świątynie różnych obrządków. Do tego dochodzi tzw. mała architektura czyli kaplice i kapliczki, a także krzyże – przydrożne i cmentarne.

Zacznijmy od kościołów. W 2011 roku ukazała się interesująca książka: Adam Łazar, Zabytki ziemi lubaczowskiej. Architektura kościelna (pod redakcją Mariana Bobeckiego, Mariusza Franta i Marka Małeckiego), Lubaczów 2011, wydana przez Stowarzyszenie Rozwoju Ziemi Lubaczowskiej oraz Powiatowe Centrum Kultury i Sportu w Lubaczowie. 

Pragnę gorąco podziękować Panu Adamowi Łazarowi za zgodę na wykorzystanie jego tekstów, Stowarzyszeniu Rozwoju Ziemi Lubaczowskiej oraz Powiatowemu Centrum Kultury i Sportu w Lubaczowie za zgodę jako wydawcy oraz właścicielowi większości fotografii – Krzysztofowi Stępniowi, za zgodę na ich udostępnienie na tej stronie internetowej. Mapy (opracowane przeze mnie) pochodzą z Archiwum Państwowego w Przemyślu.

Z powyższej książki wybrałem kilka kościołów, przede wszystkim tych, które nie były wcześniej cerkwiami.

KOŚCIOŁY

Jak wspomniałem wyżej, sacrum na Roztoczu Południowym to także dawne cerkwie. Część z nich w dalszym ciągu funkcjonuje jako kościoły rzymskokatolickie, część pozostaje „bezdomna”, część (po lub w trakcie renowacji) zyskała nowe życie. W tym dziale chciałbym się skupić na cerkwiach drewnianych, zarówno istniejących, jak też dawnych, ale o których przetrwała pamięć i dokumentacja. Zaczynam od takiej właśnie cerkwi w Starej Hucie w pobliżu Narola. W dalszej części – cerkwie ziemi lubaczowskiej – drewniane i murowane (wybrane).

CERKWIE

Sacrum to nie tylko obiekty, ale przede wszystkim ludzie. Do nich należy m.in. św. Brat Albert Chmielowski działający w okolicach Werchraty.

LUDZIE

 

logo

(c) Wszelkie prawa zastrzeżone.

Kopiowanie i udostępnianie publiczne bez pisemnej zgody autora tekstu, wydawcy, właściciela praw autorskich do fotografii oraz autora niniejszej strony internetowej jest działaniem nielegalnym.